Strokes gitarist Albert Hammond Jr. heeft al een kleine solo-geschiedenis, dat onder andere het in 2008 uitgebrachte album ¿Cómo Te Llama? Inhoud. Na zijn rentree met The Strokes eerder dit jaar, met het album Comedown Machine, vond de gitarist het zelf ook weer tijd om voor zichzelf bezig te zijn. Dit resulteerde in de EP AHJ, die hij uitbracht op Cult Records, het platenlabel van niemand minder dan Strokes zanger Julian Casablancas. Laatstgenoemde was zo razend enthousiast over Hammond’s EP dat het een gegarandeerd weergaloze EP zou worden, of niet?
Nu weet ik niet of je ooit op je knieën bent gevallen toen je bepaalde muziek hoorde, maar gezien de nogal schijnbaar onverschillige Casablancas dat wél deed na het horen van AHJ deed dat alle alarmbellen afgaan. AHJ zou meesterlijk worden. Albert Hammond Jr. zou ons in vijf nummers even een sterk staaltje solowerk laten zien. Nou.. inderdaad. Je kunt weinig anders zeggen na het luisteren van AHJ dat de tweede gitarist van The Strokes een hele goede plaat daar even uit z’n mouw schudt. Toen we voorafgaand aan de release al konden luisteren naar de track Rude Customer waren de voortekenen al daar. Onbezorgde, frisse indierock met de toch prima zangstem van Hammond.
Opener St. Justice begint met een snel, hoog gitaarriff waarop het hele nummer prima drijft. Het ritme doet wat elektrisch aan, maar dat doet geen afbreuk aan de track. Strange Tidings komt daarna wat rustiger in. Het is te horen dat elk nummer een andere sfeer met zich meebrengt, met herkenbare melodieën en pakkende lyrics. Carnal Cruise is er een in de categorie Even Wennen. Het intro klinkt net fout, en het nummer lijkt één grote rotzooi. Maar als het nummer vordert vallen stukjes op z’n plaats. De rare muzikale wendingen die met de regelmaat van de klok terugkomen in muziek van The Strokes zijn ook terug te horen op AHJ, wat klinkt als een eerbetoon aan zijn band. Overigens heeft de EP op een rare manier een maritiem thema, als je naar de songtitles kijkt. Daarover is nog niets verklaart door de gitarist, dus of het stom toeval is of het nog een diepe betekenis heeft is (nog?) niet bekend.
Rude Customer is het gekste, creatiefste en misschien wel het beste nummer van de plaat, met catchy basslijntjes en een gitaarsolo waar je U tegen zegt. Het pop-gehalte ligt aan de ene kant wel redelijk hoog, alleen weet Hammond een goede balans te vinden tussen het publiek te winnen met leuke gitaarloopjes en vriendelijke melodieën en toffe indierock. De vlugge lyrics en rustige melodie van Cooker Ship vormen een mooie afsluiter, waarin het refrein als ware meebruller functioneert. En dan zijn vijf tracks opeens heel snel voorbij. Het luchtige, vrolijke karakter van AHJ zorgt ervoor dat de repeat-factor heel aanwezig is. Alhoewel Albert Hammond Jr. dit als solo-artiest uitbrengt, is AHJ een formidabel toetje na het geweldige Comedown Machine van zijn moederband The Strokes. En stiekem zou het helemaal niet erg zijn geweest als één van de tracks ook daadwerkelijk op dat album had gestaan.
Luister van AHJ:
- St. Justice
- Rude Customer
Abonneer je op de LLUID Spotify Playlist om direct te luisteren!
