Amerikaans, allemaal 30+ en zeker (nog) niet vies van stevige gitaarherrie. En hoewel ze offcieel een christelijke rockband zijn, krijgen ze vrijwel elke heidense rockliefhebber uit hun stoel. Anberlin doet al mee sinds 2001 en Vital is alweer het zesde album dat ze op hun naam mogen schrijven. Toen ze eerder dit jaar het nieuwe album aankondigden, zeiden ze erbij; “Dit album zal vitaler dan ooit klinken”, het idee achter de titel is dan ook geen ingenieus verhaal.
Het album is nu al een weekje uit en wat zeker valt te zeggen is dat het album vitaal is. Geen dode momenten, de wat kalmere nummers laten ook een goede indruk achter en zo nu en dan wordt je uit je stoel geblazen door de keiharde gitaren in combinatie met dubbele bassdrumpedalen. Maar waar Anberlin ons een abnormaal vitaal album beloofde, zie ik weinig verschil met eerder materiaal. Anberlin staat eigenlijk al op alle vijf voorgaande platen al garant voor een rockervaring die zijn weerga niet kent in combinatie met diepe rustige nummers. Vital is hier geen uitzondering op. Waar Vital zich echter wel mee onderscheid, is het vele gebruik van synthesizers door de nummers heen. Één van de rustigere nummers, Innocent, lijkt er zo’n beetje op zijn gebouwd. Dit zeker niet ten koste van de kwaliteit, want het album klinkt als geheel prima. Voorganger Dark Is The Way, Light Is A Place liet in kwaliteit nog wel eens wat achterwege, maar Vital maakt het weer ruimschoots goed. Het is echt een plaat die hoe vaker je hem beluistert, hoe beter die wordt.
Vital verveelt zeker niet snel, heeft weer genoeg materiaal om je innerlijke rockliefhebber te voeren, maar heeft zeker meer dan puur gitaargeweld te bieden. Anberlin zoals we ze vanouds gewend zijn.
De paar tracks met gastvocalisten zorgen voor variatie en de toevoeging van een synthesizer klinkt ook zeker niet slecht. Met recht vitaal!
Luister van Vital:
- Self-Starter
- Someone Anyone
- Innocent
- God, Drugs & Sex
