Door: Jaap Smit
Van het druilerige Brighton naar het zonnige Florida en van de korte EP’tjes naar een full-length plaat; de aansluiting bij Fearless Records zal in zekere zin voor een aantal cultuurshocks hebben gezorgd bij As It Is. Maar hoever die werelden ook uit elkaar liggen, de strakke producties en poppunk-volgens-het-boekje maken debuutplaat Never Happy, Ever After tot een essentieel werkje van rockjaar 2015.
Zanger Patty Walters schreeuwt je op Speak Soft de plaat binnen, maar met de eerder uitgebrachte singles Dial Tones, Concrete en Cheap Shots & Setbacks weet de beter geïnformeerde luisteraar dat dit geen oppervlakkig krijsalbum is. Never Happy, Ever After mag dan tekstueel een sfeer van depressiviteit meenemen, in de uitvoering komen meer dan eens loeistrakke gitaarriffs, vlotte melodieën en meebrulbare refreinen om de hoek kijken.
Naast Walters pakt gitarist Ben Biss ook zijn momentjes achter de microfoon. Zijn stem is vlakker en doet wat stekelig aan, maar geeft die banddynamiek wat extra’s. Hij neemt nooit de leiding in de tracks maar zorgt voor een goede ondersteuning, vooral in Dial Tones en Can’t Save Myself (overgenomen van de EP This Mind Of Mine). In de timide nummers pakt Walters het alleen aan en doet dat fantastisch. Waar My Oceans Were Lakes zich uitbouwt tot een gangvocal-galore houdt You, The Room & The Devil On Your Shoulder het met een fingerpicked gitaar iets basaler – maar daarom niet minder mooi.
Never Happy, Ever After wijkt weinig af van de gebaande paden, maar speelt het klaar geen enkel matig nummer voort te brengen. Het past hermetisch in de poppunkscene van vandaag de dag, die de voorzichtig tegen de ruige bonken aanhangt maar niet te snel uit het nest van de energieke easy-listening bands wil vertrekken. In die positie voelt As It Is zich hoorbaar thuis en kan zich in beide kanten sterk ontwikkelen.
Luister van Never Happy, Ever After:
- Turn Back To Me
- My Oceans Were Lakes
- Can’t Save Myself
- You, The Room & The Devil On Your Shoulder
