Het is nooit tof om op je beloftes terug te komen. Zo roep ik al een maand of vier dat Breathe Carolina’s Savages het hardste zal worden wat je in 2014 zal horen. Na een paar goeie luisterbeurten moest ik tot mijn spijt concluderen dat dat niet het geval was. Is Savages dan niet goed? Jawel, maar om het label ‘Hardste Album 2014’ te krijgen had de band met iets meer moeten komen.
Laat ik nog even benadrukken dat Savages door het niet waar maken van mijn verwachtingen rücksichtlos de afvalbak in verdwijnt, want dit is er zonder twijfel eentje die je weken op repeat kan hebben zonder je ervoor te schamen. Het is alleen wel duidelijk dat Breathe Carolina zonder Kyle Evans (die samen met David Schmitt de band oprichtte, maar vorig vertrok) een tikkie anders klinkt. Waar Evans altijd de scream-vocals verzorgde valt daar nu een gat in de muziek van Breathe Carolina. Ondanks het feit dat Evans werd vervangen door een driekoppige band, wordt dat stukje identiteit van de band een beetje naar de achtergrond gedrukt. Hierdoor zou je kunnen zeggen dat ze een beetje wegdraaien van het imago van hun label Fearless, die over het algemeen post-hardrock bands onder zich heeft. We vinden die ruigheid nog even terug op Sell Outs, waar Asking Alexandria-zanger Danny Worsnop een potje meeschreeuwt (wat verrekte lekker werkt).
Resumé: Breathe Carolina zoekt op Savages een nieuwe insteek voor hun muziek, zonder gezicht te verliezen bij de trouwe fans. De nummers zijn catchy, vernieuwend, volgepropt met electro-geweld, maar missen toch de emo-touch die de band voorheen in de tracks verwerkte. In plaats daarvan krijg je elf tracks die rijp zijn voor de clubs en dance-events, wat in geen geval slecht nieuws betekent. Opener Bury Me krijgt een Michael Jackson-achtige vibe mee in haar opening, die vervolgens uitbouwt naar een moddervette electrorock track. Dit zijn nummers waar keihard op los te gaan is, en de coupletten van zanger David zijn meer dan eens beïnvloed door de party scène, met oneliners als “I’m the furthest thing from heaven but the closest to home” in de onbetwiste knaller Collide.
Please Don’t Say doet denken aan Europese DJ’s zoals Avicii, en af en toe rijst daarom de vraag waarom Breathe Carolina in ons continent niet wekelijks bovenaan de hitlijsten staat. Het is te hopen dat het binnenkort gebeurt, zo kan Savages uitgroeien tot het succesvolste wat de band ooit heeft geproduceerd. Chasing Hearts schurkt stiekem tegen een mix van drum’n’bass en R&B aan samen met Issues-zanger Tyler Carter, en de melige afsluiter Mistakes kan zo op verschillende zomerplaylists terecht komen.
Breathe Carolina keert met Savages haar gezicht naar de wereld en laat zien dat ze na de hervormingen klaar zijn voor een grotere stap en een breder publiek. Hiervoor hebben ze een offer gebracht in de vorm van de fans die van de rauwe hardcore elementen hielden, die op Savages nogal zijn wegbezuinigd. Hopelijk zal dat offer worden verhoord en krijgen ze er een nieuwe groep fans ervoor terug, het is ze gegund.
Luister van Savages:
- Bury Me
- Sell Outs
- Collide
- Mistakes
Abonneer je op de LLUID Spotify Playlist om direct te luisteren!
