, , , , ,

VIDEO: Grayscale laat een hardwerkende generatie zien in video voor ‘YOUNG’

In het kielzog van de release van hun tweede album Nella Vita brengt de Amerikaanse band Grayscale opnieuw een clip uit. Dit keer gaat het om het nummer YOUNG, één van de lichtere poptracks op de plaat. Met het nummer – en de video – moedigt de band de nieuwe generatie aan om nooit op te geven. Scroll naar beneden om de video te bekijken.

Op het moment is Grayscale bezig met hun eerste Amerikaanse headline tournee, met Bearings en Belmont als supportacts. Op 2 november spelen ze op Mildtfest in Dynamo, Eindhoven.

Bekijk hier de clip voor YOUNG:

/0 Reacties/door
, , , , , ,

REVIEW: Grayscale – Nella Vita (★★★★)

Door: Jaap Smit

Grayscale’s debuutalbum Adornment was er zo eentje: een album met instant classics, ingetogen, akoestische tranentrekkers en anthems voor een nieuwe generatie poppunkkids. De band uit Philadelphia groeide in het jaar dat erop volgde gestaag en is inmiddels hard op weg om een voortrekker te worden van de nieuwe generatie Amerikaanse poppunk. Traditiegetrouw wordt een goed debuut opgevolgd door een ‘lastige tweede’, die in de vorm van Nella Vita verscheen. Op deze tweede worp sleutelt Grayscale niet gek veel aan hun formule, maar net genoeg om ons hooked te krijgen.

Net als op Adornment zijn de heftige emoties van zanger Collin Walsh nooit ver weg: melancholie, aangrijpende nummers over verlies en verwijzingen naar natuurverschijnselen vormen een groot deel van deze plaat. Aan de andere kant maakt de groep een dikkere scheidslijn tussen nummers die de zalen laten dansen (YOUNG, Baby Blue, Twilight (My Heaven)) en juist in tranen kan achterlaten (Asbury, Tommy’s Song). Zeker op Asbury zijn de overeenkomsten met ex-labelmaatjes Mayday Parade overduidelijk, zowel in de stem van Walsh als het neusje voor nummers tjokvol tranen en emotionele thema’s. Maar wat Grayscale Grayscale maakt zijn de opperpositieve melodieën met een wrange achtergrond. Painkiller Weather windt er geen doekjes om in het refrein: ‘I loved a girl named Madison, and she liked to do heroin’. Je zingt deze tragedie binnen de kortste keren keihard mee en die merkwaardige combi is een sterk punt van de band, die dat op In Violet tot in de puntjes perfectioneert. Het nummer, dat een boodschap is aan nabestaanden van een overleden persoon, voelt desondanks hoopvol en rustgevend. De break halverwege introduceert zelfs een klein blaassegmentje, wat als een verlossende climax werkt. Bij vlagen maakt de band op Nella Vita wat rare sprongen, zoals het The 1975-achtige gitaarwerk op What’s On Your Mind en de overdreven lieve synths en vocal effecten op In My Arms. Het struint iets te ver richting indiepop om nog als poppunk verkocht te mogen worden, maar écht vervelend is het niet. De slotsom van Nella Vita is dat Grayscale vooral zijn voeten steviger op de grond zet en met gepaste durf een nieuw hoofdstuk ingaat.

Luister van Nella Vita:

  • Just RIght
  • In Violet
  • Twilight (My Heaven)
  • Tommy’s Song
/0 Reacties/door
, , , ,

VIDEO: ROAM doet nineties-throwback met nieuwe single ‘Turn’

Poppunk-troupe ROAM noem je gemakkelijk in één adem met vette poppunk die bol staat van de hooks en die je grijnzend achterlaat. In de aanloop naar hun nieuwe plaat Smile Wide komt er echter nog een ander geluid uit het vijftal, namelijk dat van van een muzikaal schouderklopje, waarin puberale baldadigheid achterwege blijft. Zo ook in het nieuwe nummer Turn. Scroll naar beneden om de video te bekijken.

Zowel de sound als het nummer doen sterk denken aan nineties bands als Nine Days, dat met simpel gitaarwerk hoopvolle boodschappen vertelde. ROAM doet met Turn een stap in een bijzondere richting die je niet snel bij hen zou verwachten, maar die best goed past. Smile Wide kwam 6 september uit. Op 6 oktober staat de band met With Confidence in Dynamo, Eindhoven.

Bekijk hier de clip voor Turn:

/0 Reacties/door