, , , , ,

REVIEW: Captain Scarlet – Captain Scarlet (★★★½)

Door: Jaap Smit

Het Haagse Captain Scarlet laat zich leiden door vintage sounds en gaat waar hun instrumenten hen mee naartoe nemen. De self-titled debuut-EP is een indrukwekkende ode aan seventies rock die de sterke elementen van vandaag de dag weet te herkennen.

Drie nummers waren van tevoren al bekend: Wasted Chances, Betrayal en Peace. Op deze release zijn Fall en opener Up Alone de twee nog onbekende tracks. Die laatste zet hoog in; net als de laatste releases van Arctic Monkeys flirt het hevig met luie, pesterige ritmes die je de band in een oude hotellobby hoort. Vanuit hier is de toon gezet en neemt Captain Scarlet met ieder nummer een diepe duik in seventies rock. De producties zijn verzorgd en precies genoeg aangedikt (er zijn maar weinig échte stiltes te ontdekken) om de sound naar het hier en nu te trekken. Van de getergde harten in Fall tot de razernij in Betrayal; de EP beslaat een lekker gebied om Captain Scarlet van een duidelijke smoel te voorzien. Kan menige Nederlandse zaal wel mee uit de voeten, dacht ik zo.

Luister van Captain Scarlet:

  • Up Alone
  • Betrayal
/0 Reacties/door
, , , ,

REVIEW: Weezer – SZNZ: Winter (★★★½)

Door: Jaap Smit

Met het begin van de winter komen we ook aan bij Weezer’s koude conclusie van hun SZNZ-reeks, waarin de band in zeven nummers de wobbelige koers van dit project weer behendig op de rails krijgt.

We hoeven de jaarlijstjes van 2022 er niet op na te kijken om toe te geven dat Weezer’s seizoenen-avontuur niet optimaal heeft gepresteerd. Schommelend rond de middenmoot kreeg de band ons warm genoeg om ieder kwartaal de nieuwe worp eens aan te zetten, om er met een week weer op uitgekeken te zijn. Met de onontkoombare Winter-EP lijkt de band zich echter wat minder in een richting vast te zetten en zit er warempel potentie in deze zeven tracks. Geen ingeblikt radio-hitje op de tracklist dit keer en ook de Vivaldi-gimmick lijkt wat meer naar de achtergrond geduwd. Nadat zanger Rivers Cuomo akoestisch aan de wandel gaat met de wens van een hond (waarna hij binnen twee zinnen tot z’n nek in zelfmedelijden zit), lijkt hij op Iambic Pentameter het plezier teruggevonden te hebben in het knutselen met ritmes en zinnen en refereert hij naar Shakespeare dat het een lieve lust is. Het hink-stap-springen tussen thema’s als eenzaamheid, verloren liefde en wegkwijnen in het leven wordt verpakt in vierkante rocksongs die te veel complexiteit uit de weg gaan, maar zweren bij een sterke melodie. Met de stompende afsluiter Deep and Dreamless Sleep zit het kalenderjaar à la Weezer er dan echt op, dat door het laten vieren van de teugels in de eindsprint toch tevreden over de finish kan komen.

Luister van SZNZ: Winter:

  • Iambic Pentameter
  • Dark Enough To See The Stars
  • Deep and Dreamless Sleep
/0 Reacties/door
, , , ,

REVIEW: Weezer – SZNZ: Autumn (★★★)

Door: Jaap Smit

Tot nu toe heeft het SZNZ-project van Weezer tamelijk middelmatig gepresteerd. De herfst-editie zorgt er in het beste geval voor dat dat gemiddelde in stand wordt gehouden.

Laten we op een positieve nooit beginnen: de elfjes en Shakespeare zijn van het toneel verdwenen. Waar de Spring-EP veel weg had van een openluchtvoorstelling van een amateurgezelschap, wist de Summer-EP met een aantal prima rocksongs het project iets beter te verdedigen. Autumn weet die lijn voor het grootste gedeelte te volgen, al was het maar dat het vaste Vivaldi-momentje op deze EP (Tastes Like Pain) beter is vervormd naar een rocksong dan op de vorige twee delen. Wat betreft het thema is een connectie met het herfstseizoen weer volledig onvindbaar en bestaat Autumn uit een zevental nummers die klinken alsof ze uit de bak liedjes die nèt niet op een recente Weezer-plaat paste zijn gevist. Get Off On The Pain had bijvoorbeeld prima op Van Weezer gepast en What Happens After You en Francesca klinken alsof ze in het proces van The Black Album zijn gestrand. De band zoekt vaak de grens tussen droge college-rock en pop op, zo laat River’s zich vaak van z’n whoo-hoo’ste kant horen en is het van Should She Stay Or Should She Go gemaakt om met z’n allen arm in arm mee te zingen. De kleur op de hoes is in dat geval wel goed gekozen; je zal hier niet je nieuwe favoriete Weezer-track vinden, maar ook zeker niet de slechtste. SZNZ: Autumn klinkt alsof je het middensegment van een middelmatige Weezer-plaat luistert. De hoogtepunten niet te hoog, de mindere tracks niet afschuwelijk en hier en daar een tenenkrommende lyric om snel te vergeten. Op naar de winter!

Luister van SZNZ: Autumn:

  • Can’t Dance, Don’t Ask Me
  • What Happens After You
  • Tastes Like Pain
/0 Reacties/door