"Wat wil je voor je verjaardag", hoorde ik mijn vriendin naar me roepen al weken voor ik de glansrijke leeftijd van 21 zou bereiken. "Voor m'n verjaardag", herhaalde ik nonchalant, "drank!""Nee echt"- haar blik die daarop volgde dwong me die dag geen druppel alcohol nog aan te raken. "je wilde toch een platenspeler?" Er ging eindelijk een belletje in m'n hoofd af. "Natuurlijk, hoe kon ik dat vergeten!" Mijn gedachten waren op dit stadium van dagdromen al afgedwaald naar het idee van zo'n ultieme retro platenspeler. Lekker met je bakkes voor zo'n ding zitten met al het priegelen van plaatjes op en afzetten, het liefst heel de dag lang luisterend naar pareltjes als Jimi Hendrix, Billy Joel en The Rolling Stones.
Uiteindelijk brak die dag dan ook niet veel dagen later ook aan. Op naar de winkel, een platenspeler kopen. Zuurverdiende (lees: gekregen) euro'tjes werden over de balk gesmeten om mijn muziekverslaving verzadigd te houden. Hoewel ik zo blij was als een kleuter met een nieuwe doos playmobil was mijn ervaring met zo'n ding evengroot als mijn verzameling LP's. (Klopt, nul.) Vadertjelief sponsorde me daarom na zijn eerste blik op mijn aanwinst met een ontelbare verzameling LP's die hij in zijn leven heeft verzameld, wat mijn verzameling in één klap van 0 naar 200+ tilde. (Inclusief mijn zelfgekocht Stones plaat). De oneffenheden die je hoort, de enorme kleurrijke hoezen en het 'actieve' muziek luisteren, het is allemaal prachtig. Plaat afgelopen? Opstaan; naald eraf; plaat omdraaien; heerlijk!
Wat ik eigenlijk met dit verhaal probeer te vertellen is, muziek – en daarmee grootvader platenspeler – heeft iets tijdloos. Wie heeft zichzelf nou niet ooit eens betrapt op het beweren dat een nummer 'uit' is of 'hartstikke 2013'? Het zijn dit soort cliché's en sociale druk die jou moeten dwingen nieuwe muziek beter te vinden dan wat vorige week nog de hit was van iedere radio station. Tegen deze 'popfielen' zeg ik: Kijk om je heen! Of beter gezegd, kijk achterom! Het zijn namelijk die oude plaatjes die zeker niet in de vergetelheid mogen raken. Alleen omdat muziek oud is, maakt het dat nog zeker geen troep trouwe lezert! Noem bijvoorbeeld een Bob Marley of The Doors, gewoonweg te grote muziek iconen die nooit vergeten mogen worden. In die tijdsperiode waar de Berlijnse muur nog stond en casette bandjes nog in ieders' auto verspreid lagen werd muziek geproduceert waar u tegen gezegd mag worden. En deze invloeden liggen nog steeds diep verworteld in hedendaagse muziek, alleen is dat niet meer duidelijk merkbaar onder 'gewone' muziek liefhebbers.
Het mag dan misschien duidelijk zijn, tegenwoordig is muziek veel vaker lopende band werk. Een groot gedeelte hedendaagse muziek staat daar gelukkig ook buiten, maar deze 'fabriekspop' die de oren van de gemiddelde luisteraar overrompeld lijkt de charme van oudere muziek te vernietigen. Geef daarom klassiekers een kans, van welke muzieksmaak je ook mag houden. Of geef je kamer een nieuwe invulling met een platenspeler en draai die oude van zolder afkomstige plaatjes grijs. Voordat jij en ik geboren waren is er zoveel moois geproduceert in muziekland, in wat voor vorm dan ook.
Trek die platenspeler van zolder. Geef het een kans. Ik zal je niet teleurstellen.
