Door: Lars Stolk
Hoewel David Bowie zijn laatste adem helaas heeft uitgeblazen na een anderhalf jaar durende strijd tegen kanker, blijft hij door zijn ongekende vernieuwing en herkenbare sound nog altijd aanwezig. Met zijn laatste project genaamd Blackstar lijkt hij met de duidelijke aanwezige zware sound de dood al lang geleden te hebben omarmd. Het album bevat zeven nummers waaronder de singles Lazarus en Blackstar en haalt bijna drie kwartier aan nieuw materiaal.
Zoals ik al zei, de dood is duidelijk het algehele onderwerp op Blackstar. Bowie zingt onder andere in het derde nummer Lazarus, ‘Look up here, I’m in heaven, I’ve got scars that can’t be seen.’ In de clip geblinddoekt en bed gebonden als een stervende man. De plaat zit vol (verborgen) boodschappen die erop wijzen dat de man allang de dood heeft geaccepteerd en bereid is daarmee zijn laatste beetje nalatenschap in steen vast te willen leggen.
Een ‘afscheidscadeau’ noemde Bowie zijn laatste album en dat is hoorbaar. Niks is te gek, alles aan instrumenten en experimentele bridges worden uit de kast getrokken. Van saxofoon solo’s tot hersenbrekende synthesizer sounds. Dat dan ook de eerste track op het album en leadsingle Blackstar tien minuten aan genialiteit is, zegt genoeg over Bowie’s onuitputtelijkheid.
Nummers als ‘Tis a Pity She Was a Whore en Sue (Or in a Season of Crime) gaan de meer uptempo kant op en geven dat kleine beetje contrast dat het album nodig heeft voor de zware sound die duidelijk de overmacht heeft. Veel gebruik van plotselinge omwentelingen in tempo en veel bijna onopvallende achtergrond tonen die pas echt hoorbaar worden na enkele keren het hele album te hebben geluisterd.
‘I’m dying too, I’m trying to’ zingt Bowie in Dollar Days en schetst hiermee voor de zoveelste keer zijn sterfelijkheid die niet te missen valt. Dit soort symboliek wordt gebruikt tot de laatste seconde. Extreem mag Blackstar enigszins genoemd worden qua sound en songteksten. het is naar maatstaven van David Bowie zeker zijn meest excentriekste en uiteenlopende plaat ooit: Zo ver heeft de zanger met zijn werk nog nooit van pop vandaan gelegen. Geen pophits of leuke meezingers maar echte knallers van muzikaal hoog niveau en uitgebreide gitaarriffs, drukke opzwepende drumsolo’s en bijna magische, buitenaardse klanken.
David Bowie heeft van zijn dood een waar kunstwerk weten te maken. Blackstar is luisteren naar een man die grijpt naar zijn laatste beetje sterfelijkheid en afscheid neemt van een wereld die hem altijd is blijven volgen tot aan zijn laatste stap. Helaas is hij zonder ons vertrokken.
“Go rock some Under Pressure with Freddy up there.”
Luister van Blackstar:
- Blackstar
- Lazarus
- Sue (Or in a Season of Crime)
