Door: Jaap Smit
Op het eerste album van Imagine Dragons, Night Visions, werd het werkveld waar de band in werkt al breed uitgemeten. Van het diepe en agressieve Radioactive wordt met gemak geswitcht naar het vrolijke On Top Of The World. Labels plakken is dan ook extreem lastig, als je weet dat ieder nummer een wereld van verschil kan zijn met de vorige.
Op Smoke + Mirrors is het eigenlijk niet anders. Diversiteit is het toverwoord en de radiovriendelijke stijl maakt de tweede plaat van de band tot een project dat niet onder doet voor Night Visions. Imagine Dragons experimenteert met bollywood-achtige muziek op Friction, zoekt het wilde westen op in Gold en laat zien dat ze fan zijn van Queens Of The Stone Age op I’m So Sorry. I Bet My Life is als vlaggenschip van het album een sterke mix van country, pop en gospel-elementen.
Tijdens de eerste helft van de plaat is er dan ook geen ruimte voor verveling of uitgekauwde principes. Het muzieklab van Imagine Dragons staat op ontploffen, in de positieve zin van het woord. Hierna is het wat betreft wilde proefjes klaar. Synth-driven It Comes Back To You luidt een tijdperk van laid-back nummers, dat langs de ballad Dream, on-the-road anthem Trouble en het zomerse fluitliedje Summer de plaat afrond.
Is er zoiets als te veel diversiteit op één album? Ja. Maar niet hier. Imagine Dragons omarmt genoeg principes om (bijna) ieder nummer tot een feestje te maken, die stuk voor stuk beter worden hoe vaker je ze luistert. De mogelijkheden zijn oneindig en Imagine Dragons verspilt op Smoke + Mirrors geen seconde om die allemaal uit te proberen.
Luister van Smoke + Mirrors:
- I Bet My Life
- Friction
- It Comes Back To You
- Trouble
