REVIEW: Kings Of Leon – Mechanical Bull

Share on facebook
Share on twitter
Share on reddit
Share on email

Kings-of-Leon-Mechanical-Bull-2013-1200x1200

“We zijn verrast hoe jeugdig de plaat begint te klinken”, klonk het eerder dit jaar nog vanuit Tennessee. Kings Of Leon, die twee jaar geleden nog het redelijk rustige Come Around Sundown uitbracht, verzekerde haar fans een hergeboorte die de tijden van Youth And Young Manhood en Aha Shake Heartbreak zou moeten doen herleven. Na single Supersoaker was de inderdaad jeugdige toon gezet. Vooral de uithaal van Caleb Followil ”I don’t mind sentimental girls at times” liet het voorkomen alsof het nog studenten waren. Kan de familie Followil die gedachte het hele album volhouden, of wordt Mechanical Bull een gefaalde zoektocht naar de fontein van de eeuwige jeugd?

Van het hele Deze-Plaat-Klinkt-Steeds-Jeugdiger-Verhaal is overigens geen woord gelogen. Na Supersoaker, die al een tijdje in onze playlists staat, wordt het trucje nog eens moeiteloos herhaalt op de kneiter van een track Rock City, die als een slow-rock nummer met snelle lyrics een feestje voor het gehoor is. Deze kant van de Kings Of Leon was nauwelijks te horen op Come Around Sundown, waarop de nummers nogal timide en lichtelijk poppy klonken. Gezien op Only By The Night de nummers ook zeer gepolijst en strak waren, onderscheid Mechanical Bull zich door rauwe rocknummers, zoals Don’t Matter en Coming Back Again, waarbij de laatste hoogstwaarschijnlijk zal worden opgenomen in de setlist voor de grotere venues, compleet met zwaar galmende gitaren en al.

Voor de rest is het album ook opgevuld met rustige ballads, zoals Beautiful War en Comeback Story, die toch ook benadrukken dat de band niet roekeloos haar verleden zit op te rakelen, maar een goede middenweg zoekt. De track Family Tree doet meteen denken aan Stone Roses’ Fools Gold, maar wanneer het nummer vordert laat het zien dat ze best op eigen benen kan staan. De zware stem onder Caleb Followils vocalen geeft het letterlijk een extra laag, dat het bijna swingende nummer toch heel aantrekkelijk maakt. Temple maakt een uitstapje naar de hedendaagse poprock, door met staccato gitaren en frisse refreintjes een heerlijke mix vormt. Wait For Me heeft als enige iets van het DNA van Only By The Night meegekregen, dat als een van de rustigere nummers zeker haar mannetje weet te staan. De Kings Of Leon klinken op Mechanical Bull alsof ze zichzelf opnieuw hebben uitgevonden, en als dat mag worden geassocieerd met hun vroege werk, dan bij deze. Maar niks geen praktijken van oude bokken die zich nog één keertje jong willen voelen, omdat de vier heren deze muziek prima in de vingers hebben.

Luister van Mechanical Bull:

  • Rock City
  • Temple
  • Comeback Story
  • Coming Back Again

Abonneer je op de LLUID Spotify Playlist om direct te luisteren!

Of lees dit