Mayday Parade is door de jaren heen enorm gegroeid. Begonnen als klein obscuur bandje dat al blij was als het een ander halfbakken bandje mocht supporten op toer, is het langzaam uitgegroeid tot een volwassen band, dat dit jaar zich de hoofdact mag noemen van de Glamour Kills Tour. Dat ging gepaard met de release van het album Monsters In The Closet, dat eerder deze maand uitkwam.
Hoewel sommige tracks van de band klinken als rommelige rocksongs, waarin het lijkt alsof ze teveel tekst en muziek in vier minuten willen proppen, is dat op Monsters In The Closet een beetje teruggenomen. Er zitten zeker tracks tussen als Oh Well, Oh Well en Stay, waar het vorige self-titled album bekend door werd. Opener Ghosts was al lang en breed bekend, en laat met het a capella kerkkoor intro’tje zien dat de band ook wel eens trek heeft in iets anders. Qua thematiek is Mayday Parade dicht bij zichzelf gebleven. Gebroken harten en verpeste levens zijn komen terug met de regelmaat van de klok, iets wat nu ook voor een keertje doorbroken had mogen worden. Het wat speelsere Girls doet denken aan de vrolijke poppunk van All Time Low, wat dan weer in contrast staat met het wat duister aandoende Last Night For A Table For Two.
Als je dat een lange songtitel vond, wacht dan maar totdat je The Torment Of Existence Weighen Against The Horror Of Nonbeing hebt gehoord, een van de leukere nummers op de plaat. Het lalala intro en bijna onheilspellend pre-chorus maken dan veel goed naast het tegenvallende Repent And Repeat en Demons, die ergens in de verte nogal op elkaar lijken. De volgestouwde rocksongs zijn (helaas?) nog steeds van de partij, maar in mindere mate. Sorry, Not Sorry brengt daarna namelijk met een riff waar je U tegen zegt de onvervalste melodieuze rock terug. Alex Garcia en Brooks Betts leveren een krachtig staaltje gitaarwerk af op dit album, de solo’s klinken als een klok en de repeatfactor ligt dan ook aardig hoog.
De rustige afsluiters Hold Onto Me en Angels zijn werkelijk subliem; Hold Onto Me heeft de potentie om te kunnen verdwalen in een Europese hitlijst, en Angels is met drie(!) vocalisten (zanger Derek, drummer Jake en een onbekende zangeres) een prachtig nummer, dat langzaam openbreekt, met violen en al. Na een klein uurtje is het duidelijk dat de emoband haar fans onmogelijk teleur kan stellen met deze twaalf tracks, en misschien hier en daar een nieuwe ziel aan haar fanbase kan toevoegen. Heerlijke plaat, niet perfect, maar de écht goeie tracks wegen hard op tegen het handjevol zure appels.
Luister van Monsters In The Closet:
- Girls
- The Torment Of Existence Weighen Against The Horror Of Nonbeing
- Sorry, Not Sorry
- Hold Onto Me
Abonneer je op de LLUID Spotify Playlist om direct te luisteren!
