Door: Jaap Smit
Grappig feitje over Tranquility Base Hotel + Casino: Alex Turner knutselde de kartonnen macquette van het maanhotel op de albumhoes zelf. In combinatie met z’n vettige lange coupe van vandaag en petitie-uitlokkende gezichtsbeharing is dat een beeld dat we niet snel zouden bedenken van de grootste rock’n’roller uit 2013. Hetzelfde geldt voor de sound, teksten en over-all presentatie van de band op dit zesde nieuwe album van de band, die in al z’n 20e-eeuwse sci-fi glamour toch een wig blijkt te drijven tussen de fans.
Turner zat met een writers’ block, hij kon geen nummers meer uit een gitaar krijgen en wilde geen liefdesliedjes meer maken. TBH+C grossiert dus niet in potige riffs, maar lijkt nog een staartje door te trekken van Everything You’ve Come To Expect, het recentste album van The Last Shadow Puppets, waarin Turner zich met Miles Kane onder dompelde in dronken showbarok. Zo gek maken de Arctic Monkeys het op TBH+C dan niet, maar Turner laat zich van z’n vervreemdendste kant zien als je de lyrics onder de loep neemt. Met meerdere verwijzingen naar ruimtevaart, video-calls met God, Batman en op de hielen worden gezeten door de Martini-politie. Als de band ooit nog terug in de tijd zou kunnen om TBH+C eind jaren zestig te releasen, zou het een schot in de roos zijn. Echter, nu begint de plaat al met een muur om zich heen en is er daarom maar lastig van te houden.
Nu zou ieder denkbaar album na AM met een streepje achter staan, maar TBH+C lijkt zich uit elke league te werken waar we ons de band in voorstellen. Overheersende toetsen, Turners smoezige toonvalletje en een over-all uitstraling waarin de downtempo nummers maar weinig moeite doen echt te blijven hangen. Het prikkelende van AM heeft plaatsgemaakt voor een state of mind, die helaas niet rijk is aan extatische momenten.
Luister van Tranquility Base Hotel + Casino:
- Four Out Of Five
- Tranquility Base Hotel + Casino
- She Looks Like Fan
