Door: Jaap Smit
Er valt weinig tegenin te brengen: als Blossoms hun carrière in de eighties waren begonnen, zouden zelfs de ramen in de meisjeskamers beplakt zijn met de posters van de band. De formule van vijf nette jongens en poepend aanstekelijke indietunes staat veertig jaar later ook nog overeind, zo liet de self-titled debuutplaat twee jaar geleden al zien. En waar gescoord wordt, moet gespeeld blijven worden. Cool Like You laat als tweede worp dan ook netjes alles heel wat Blossoms Blossoms maakt.
Of wacht, toetsenist Myles laat zijn synthesizerpop-acrobatiek net even wat vaker gelden. Als vanouds surft hij mee met de zanglijnen van Tom Ogden, maar op How Long Will This Last en Giving Up The Ghost is de spotlight op gezette momenten van hem. Ook is er op Cool Like You geen plek voor een akoestische ballad zoals Favourite Room, maar is het een album vol pretpop over de liefjes en gebroken harten van Ogden, die door z’n band als zoete koek gevroten worden. Ook Stranger Still en Love Talk worden als de kalmere tracks toch nog flink belegd met synthlijnen. Mocht je toch liever de akoestische kant van de band bewonderen, dan kun je op de deluxe versie van de plaat alle nummers ook nog eens in stripped-down versie luisteren. Probleem opgelost.
De tijd dat Blossoms bijdehand en experimenteel gaat doen zal vast nog eens komen want op Cool Like You jast de band elf keer achter elkaar de bal in de kruising. Het is thuiskomen in een heerlijke poel popsongs waar de publieksfavorietjes voor het grijpen liggen. Met vliegende synths, uptempo indiepop en hier en daar een meezinger in de dop blijft Blossoms vooral heel erg cool zoals zijzelf. (★★★★☆)
Luister van Cool Like You:
- Cool Like You
- Unfaithful
- I Just Imagined You
- Giving Up The Ghost
