Door: Jaap Smit
Opvallend: voor Rituals bedacht Deaf Havana-zanger James Veck-Gilodi eerst de titels voor de nummers alvorens de teksten te pennen. Daarmee keerde hij het hele proces om en hoopte zo voor verfrissing te zorgen in de muziek van de band. De Britten stelde zichzelf harde deadlines en verpakten alles wat er tegen de muur werd gegooid en bleef plakken. Een noodgreep, die niet eens zo slecht uitpakt.
De gekozen titels – stuk voor stuk religieuze sleutelwoorden – worden op het album vooral ingezet als metaforen binnen de liefde, van ‘Evil’ tot ‘Pure’, van ‘Saint’ tot ‘Sinner’. Veck-Gilodi’s ingenieuze titelplan lijkt hem op deze manier een beetje te benauwen en door die beperkte bewegingsruimte klinken de nummers allemaal als snel scorende singles zoals we die van bands als The 1975 en Maroon 5 verwachten. Daarbij is de studio set-up ook geüpdate met elektrische drums, brommende achtergrondsynths en glijdend toetsenwerk (Holy, Saviour). Waar All These Countless Nights mocht zich nog een gitaarplaat noemen gooit Rituals veel overboord van wat Deaf Havana ooit was. Dan blijkt vooral hoe de stem van Veck-Gilodi een groot deel van het Deaf Havana-dna vormt, want nergens gaan de nummers écht vervelen of slaat de band de plank goed mis. Op het nummer Heaven blijkt hoe goed gospelkoren en andere soul-invloeden met zijn intense keelgeluid samen gaan.
Deaf Havana sleept met Rituals een beste middenmoter over de streep, maar met de nodige hobbels en kanttekeningen. Met het tempo en de energie zit het wel snor maar de pop-attitude zit nog nèt niet als gegoten, eveneens als het geforceerde themawerk. Veck-Gilodi’s razende titelroulette mag een originaliteitsvermelding in ontvangst nemen, maar een aanmoedigingstrofee laten we voor nu even zitten.
Luister van Rituals:
- Sinner
- Pure
- Heaven
