Door: Jaap Smit
Het is op z’n zachtst een dappere move om als zo’n grote band twee albums in één jaar aan te kondigen, zeker als je niet bepaald een hitmachine bent. Met het tweeluik Everything Not Saved Will Be Lost nemen de Oxfordse rockers zeker een risico, want het publiek anno 2019 lijkt toch sneller mee te bewegen met nieuwe hypes. Is er tussen de snelle festivalhits nog plek voor de muziek van de logge kolos Foals?
Logge kolos is wellicht wat overdreven, maar het valt niet te ontkennen dat de platen van de Britten een bepaalde uitputtingsfactor hebben. Ze schuwen de vijf-minutengrens niet en het aantal liedjes per plaat waarop een serieus danspasje gewaagd kan worden zijn op één hand te tellen. Het is juist de verbinding tussen kalmte en ongecontroleerde chaos die de sound van Foals uniek maakt, iets waardoor ondergetekende zichzelf compleet kon verliezen in nummers als Spanish Sahara (Total Life Forever) en A Knife In The Ocean (What Went Down). De stunt van twee albums rijmt in dat boekje niet met de heren die ziedend en zalvend hun carrière doorgaan.
De eerste angst is dat Foals met twee platen meer mindere nummers door hun vingers laten slippen, maar voor die conclusie is het nu nog te vroeg. Opener Moonlight laat de loepzuivere productie het woord voeren en zanger Yannis mag vervolgens op Exits écht de plaat openen, waarop de flashbacks naar Inhaler niet van de lucht zijn. Koppig, bot en lang van stof, precies de emoties die Foals in hun instrumenten propt. Andere single White Onions lijkt opeens de hitspier van de band aan te spreken, waarin het venijn vooral uit de vingers komt en niet zozeer het hart en dat merk je. Vanaf daar is het wachten tot On The Luna dat Foals weer in hun zone komt. De – in perspectief – luchtige gitaarsingle valt terug op Foals’ hitje My Number, dat in deze vorm weer prettig wordt aangesproken.
De klappen die op Holy Fire en What Went Down werden uitgedeeld zijn op Everything Not Saved Will Be Lost niet zo hard als we hoopten. Het laatste kwartier gaat zonder al te veel gekte voorbij, alhoewel de instrumentatie op Sunday ons doet denken aan het vrolijke pessimisme waarmee The Smiths zich onsterfelijk mee maakte. Tussen de oprecht fijne oefeningen wordt het topniveau niet behaalt op deze eerste acte, maar we hopen vurig dat dit slechts de aanloop is naar iets wat onze verwachtingen dit najaar overstijgt.
Luister van Everything Not Saved Will Be Lost Part 1:
- Exits
- On The Luna
- Sunday
