Door: Jelle de Ru
Tien jaar heb je er op moeten wachten, Pondertone bracht 6 november hun nieuwe langverwachte album From Now On uit. De vorige plaat Snake & Apacolips werd door Kindamusic uitgeroepen tot een ‘Nederlands meesterwerkje’. Nu is het tijd voor de nieuwe plaat om zich te bewijzen.
Tussen albums in kreeg zanger en frontman Patrick Tersteeg twee kinderen en ging hij verder als grafisch vormgever. Hij miste de muziek en het album schreef hij in het holst van de nacht toen zijn kinderen lagen te slapen. Dit is het meest persoonlijke album tot nu toe. Zodra je het album opzet vallen er gelijk meerdere dingen op. Sommige nummers klinken letterlijk als slaapliedjes, waarna de melodieën en gitaren je meenemen in iets anders. Als je het ergens mee moet vergelijken, is het een beetje een mix tussen Lou Reed, Happy Camper en het solo werk van John Frusciante, maar eigenlijk vooral gewoon Pondertone.
Rusty Rails is iets wat melancholiek, Where Did Love Go, is mineur uptempo, Leading Up To This zit muzikaal heel strak in elkaar, Everyone Is Insane, But I’m Not bevat bijna een soort humor. Het vrolijke Ierse viooltje en het pianospel van Tom Swart (van Blaudzun) is erg prettig. The Town And The Chimney bevat een gaaf verhaal. Walter Benjamins Briefcase bevat gepraat en doet melodisch wat af aan het totaal. Alleen ook dat nummer heeft iets van charme.
Het album is een ietwat rare ruwe diamant, lastig te plaatsen, maar hoe vaker je het luistert des te blijer je bent dat je het hebt ontdekt. Je weet totaal niet wat je er mee moet, alleen blij dat het er is. Een album om te koesteren.
Luister van From Now On:
- Rusty Rails
- Where Did Love Go
- Leading Up To This
- Everyone Is Insane, But I’m Not
