Door: Jaap Smit
De successen die PUP boekt, lijken maar weinig vat te krijgen op de sound van de band. Op The Unraveling Of PUPTHEBAND geeft de band scherp commentaar op datzelfde succes en de lastige wereld daarachter en blijven verder, tja, vooral zichzelf.
Natúúrlijk begint de plaat met zanger Stefan Babcock die op piano (waarop het hele label-budget is stukgegooid) die uit de doeken doet hoe de marketingmachine achter de band beraamt wat commercieel de beste stap is voor de band. Het is al vroeg op het album een muzikale handtekening van PUP, die nog steeds veel trots haalt uit hun DIY-imago – en terecht. Dat de vorige plaat Morbid Stuff de groep een flink stuk omhoog torpedeerde heeft geen blijvende sporen achtergelaten, want afgezien de korte piano-oefeningetjes (waarin Babcock tegengas blijft geven tegen hoge heren die het punk-imago willen gladstrijken) bestaat The Unraveling Of PUPTHEBAND gewoon weer uit ongecompliceerde, pit-startende punk met onmiskenbare PUP-riffs en liefdesliedjes rondom robots (Robot Writes A Love Song) en oude gitaren (Matilda). Totally Fine is een gelukzalige PUP-lawine waar de band hoorbaar alle remmen los gooit. De contrasterende coupletten en refreinen van Waiting vangen de sound van het hele album het best, terwijl de band op Habits met plagerige synths en drumcomputers toch wat nieuwe geluiden het album op smokkelt. Op z’n PUP’s zijn dat toch weer leuke toevoegingen die je zo hier en daar uit de gitaar-tornado’s halen. Het ‘anti-label politics’-thema komt tot een einde op PUPTHEBAND.INC Is Filing For Bankrupcy, waarin de band de stekker uit hun grote label-contract lijkt te trekken door bitterzoete herinneringen aan tours zonder geld en eten op te halen. Als enige track lijkt de drama hier een beetje misplaatst, aangezien de rest van de plaat een lijst hele fijne songs is. Ach, het is eens te meer bewijs dat PUP gewoon PUP blijft en zich van niemand iets aantrekt.
Luister van The Unraveling Of PUPTHEBAND:
- Totally Fine
- Waiting
- Robot Writes A Love Song
- Relentless
