Door: Jaap Smit
Het is alweer een tijdje geleden dat Duitsland de wereld trakteerde op een A-class rockband, dus wordt nu Razz naar voren geschoven. Het viertal laat tussen de regels vaak merken dat ze – ondanks hun heimat – liever naar Britse bands luisteren; onder andere Editors en Kaiser Chiefs behoren tot de overduidelijke invloeden. Als je ze nog niet kende van hun debuut With Your Hands We’ll Conquer (2015), dan mag het tweede Nocturnal die eerste kennismaking voor z’n rekening nemen.
Nocturnal telt elf tracks die – inderdaad – onder het tabje ‘indierock’ geschoven kunnen worden, voor zover je daar waarde aan hecht. Trippelende ritmes, cleane slaggitaartjes en een goed te onderscheiden bas zijn altijd aanwezig en melodisch mogen we ook niet klagen. Geen vuiltje aan de lucht, maar ondertussen worstel je wel met een groeiend besef dat dit echt de horizontale doorsnee is van aangename gitaarmuziek. Dotje synthesizers hier en daar, even iets rauwer op Step Step Step en als klapje op de vuurpijl een electronische pulserende bass op Lecter. Daartussen geniet je van nummers die stiekem weinig indruk maken, ondanks dat ze niet slecht zijn. Misschien ligt het aan de stem van Niklas Keiser, die een kruising lijkt tussen Imagine Dragon’s Dan Reynolds en Mando Diao’s Björn Dixgård. Of misschien aan het feit dat de zang aan het begin van de plaat nogal vlak te zijn afgemixt tegen de muziek. Er zijn wat diepliggende issues met Nocturnal, maar het vaststellen ervan is verdomde lastig.
Het tweede album van Razz zal in ieder geval de grootste moeite hebben om de band Nederland (en de rest van de wereld for that matter) te laten verpletteren. Nocturnal brengt niet de guns voor instant hits en houdt de belangrijkste kaarten te dicht tegen de borst, zo lijkt het. Slecht is het niet, maar na het luisteren hiervan krijg je vooral zin om weer eens een plaat van Mando Diao, Editors of Kaiser Chiefs aan te zetten. (★★☆☆☆)
Luister van Nocturnal:
- Paralysed
- Could Sleep
- By & By
- Let It In Let It Out
