REVIEW: Robbing Millions – Robbing Millions

Share on facebook
Share on twitter
Share on reddit
Share on email

Door: Maaike van der Linden

Na het succes van EP’s Ages and Sun en Lonely Carnivore komt het Brusselse Robbing Millions met een self-titled debuutalbum. De band bestaat nog geen vijf jaar maar heeft al op een aantal indrukwekkende festivals gestaan waaronder Pukkelpop, Ancienne Belgique en Eurosonic Noorderslag.  Het album zelf  is een mix van indie met psychpop en interessante lyrics.

Dat het vijftal een uniek geluid heeft, is al bekend van de EP’s en eerder uitgebrachte singles. Met deze tien nummers laat de band dan ook opnieuw zien dat ze echt een band zijn om in de gaten te houden. Ondanks de vele effecten die de band gebruikt, wordt het album niet saai. Ook de chaos die kan ontstaan door het gebruik van veel effecten, blijft uit. De plaat zit strak in elkaar, de nummers sluiten op elkaar aan waardoor het album een geheel is en blijft. Daarnaast zitten de nummers vol met verrassende elementen, catchy riffjes en refreinen.

Neem bijvoorbeeld Tupperware, het nummer begint met een gitaargeluid dat iets wegheeft van het geluid van de Gipsy Kings om vervolgens via een bijna duister klinkende overgang overgaat in blije electro-pop. WIAGW daarentegen heeft een heerlijk typisch elektro-geluid met wat interessante riedeltjes op de synthesizer en is daarmee het perfecte openingsnummer voor de plaat.

Hoewel het album dus beschikt over flink wat verschillende elementen, is het geen zooitje. Zoals eerder gezegd, zit de plaat juist strak in elkaar. Robbing Millions creeërt op hun debuutalbum een hele relaxte, zomerse sfeer. Een prima CD om op een tuinfeest op te zetten.

Luister van Robbing Millions:

  • In The Air
  • Dreams Like Photographs
  • Tupperware

Of lees dit