Door: Jaap Smit
Dit kun je het beste snel en pijnloos doen: Upside Down van Set It Off is een slechte, pretentieuze rotplaat. De band (die onlangs door internetpesters hun bassist verloor) pakten na de release van Duality (2014) amper een adempauze en stortte zich gretig in de wereld van makkelijke, kleffe popsongs. Het allerergste? Ze komen er nog mee weg ook.
Waar te beginnen? Allereerst: dit patroon herkennen we van Fall Out Boy. In 2009 verlieten ze als emorock-goden het toneel en kwamen in 2013 terug als een stel omhooggevallen rockers. Het uiterst makkelijke, poppy en kapotgeproduceerde American Beauty/American Psycho is daar het heldere bewijs voor. Upside Down lijdt aan dezelfde symptomen. Opener Something New spreekt wat betreft titel al boekdelen, maar ook qua sound heeft het al z’n tanden verloren en wil zanger Cody Carson lekker vaak met z’n Patrick Stump-stem zingen. Life Afraid is met z’n cheesy tekst (“sick and tired of being sick and tired”) en al net zo uitgekauwde jungledrums een lachertje, om maar niet te spreken over de tenenkrommende poging tot diepgang op Diamond Girl.
But wait, there’s more. Wat dacht je van lachwekkende raps op Hypnotized of de N*SYNC/boyband sound op Crutch en Want? Het palet van de band is volledig veranderd en klinkt nergens overtuigend of oprecht. Upside Down is een aaneenschakeling van gimmicks en absoluut geen ‘album’. Afsluiter Me W/O You doet niet eens haar best om te verhullen dat ze heeft zitten spieken bij Justin Bieber. Maar ondanks dat deze band zich schaamteloos verkoopt, weten ze dat de huidige alternatieve scene best wat pop kan verdragen – en dus deze songs zal opvreten. Verloochening van de bovenste plank en lachend binnenlopen. Het is bijna misdadig.
Heeft Upside Down dan echt helemaal geen positieve puntjes? Ja, twee schamele. Die staan hieronder.
Luister van Upside Down:
- Upside Down
- Never Know
