Door: Jaap Smit
Het begon met het megasucces van 5 Seconds Of Summer, daarna volgde de signing van het weergaloze With Confidence en nu lijken alle punklabels in de rij te staan om een Australische band te strikken. Hopeless Records bondt onlangs Between You and Me aan zich en Fearless Records trok het female-fronted Eat Your Heart Out aan. Rude Records is qua statuur dan misschien een kleiner label, maar hun ‘down under’-verovering Stand Atlantic laat meteen haar tanden zien op de eerste labelrelease Sidewinder.
Dit is een snelle conclusie: Stand Atlantic zal binnen de kortste keren als voorprogramma meegenomen worden door de grotere bands in de scene. De vijf tracks zijn sterk geproduceerde poprock met een torenhoge energie en refreinen die net zo groot als meezingbaar zijn. Dat is niet zo gek als Stevie Knight (With Confidence) de regie heeft in de productieruimte. Aan de andere kant wil dat ook zeggen dat dit weer een debuut-EP van een poppunkband is waar we niet finaal van over de kop slaan. De afgezaagde term ‘volgens het boekje’ is hier van toepassing, maar zolang het boekje deze kwaliteit levert zijn wij nog niet uitgelezen.
De accolades die de band van de vaderlandse media meekreeg spreken voor zich op Sidewinder. Met de eerste ‘I don’t wanna say goodbye..’ van debuutsingle Coffee At Midnight is al duidelijk dat zangeres Bonnie Fraser zich niet naar de achtergrond laat spelen. Haar songwriting schommelt op Sidewinder van brute zelfreflectie (Mess I Made, Coffee At Midnight) naar persoonlijkere thema’s (Sidewinder). De akoestische intro van Push lijkt een belofte voor spannendere muzikale zijpaden op een toekomstige release, maar dat Stand Atlantic het dit keer op safe – en op lekker hard – speelt zal niemand erg vinden. (★★★★☆)
- Mess I Made
- Push
- Chemicals
