Door: Daan Visser
Via een uitwisseling van de Fontys Rockacademie kwamen de Nederlanders Rutger Martens en Ivo Schot de Duitsers Lex Brown en Stefan Wandel tegen. Samen vormden zij de outfit SUiT, die dankzij een succesvolle crowdfunding hun debuutalbum The Girl, The God, The Rush konden uitbrengen; een plaat die de mogelijkheid heeft om een cross-over te maken van rock naar pop.
De titeltrack, Robot Sweat en Shifting Dunes springen er niet uit, en daarmee opent het album wat matig. De vocalen van Lex Brown zijn toegankelijk, maar worden snel saai. Soms gaat Brown over in een hoge uithaal, maar daarmee houdt het op. Pas bij Quicksand Waterfalls begint de zang een beetje op gang te komen. Kings and Queens is een bluesy nummer met een falsettokoortje en subtiele hammondnoten op de achtergrond, een fraai geproduceerd nummer. Het lied When She Speaks is het pittigste nummer van het album. Het schuurt bijna tegen metal aan. Dit ruige nummer wordt opgevolgd door Water My Friend en Over The Next Hill, twee mellow liedjes die de luisteraar weer met beide benen op de grond zet.
De bonustrack 22:22 is een sterke afsluiter van The Girl, The God, The Rush. De zware baslijnen waar het nummer mee start contrasteren mooi met de reverbtonen van de gitaar. Vlak voor het refrein is er een korte pauze, waarna het nummer uit je speakers knalt. De sfeer die muzikaal wordt neergezet past perfect met de teksten van Lex, die gaan over het missen van de rare gewoontes van zijn ex.
Het album heeft aan het begin de neiging om een beetje te kabbelen, maar halverwege de plaat komen de pareltjes tevoorschijn. De nummers hebben een vleugje elektronische muziek, wat in combinatie met lading alternatieve rock veel mensen kan aanspreken. Het is wel duidelijk waarom SUiT vóór de release van The Girl, The God, The Rush al een flinke following heeft weten op te bouwen. (★★★☆☆)
Luister van The Girl, The God, The Rush:
- When She Speaks
- 22:22
