Door: Jaap Smit
Bij vorige plaat Eyes Wide, Tongue Tied hadden The Fratellis al de handen geschud op dat ze zich nooit meer zouden toeleggen op het reproduceren van hits als Chelsea Dagger, omdat het gewoonweg niet lukte. Met een handvol degelijke laagvliegers in verschillende popjasjes kon de band in ieder geval de smetjes van voorganger We Need Medicine wegpoetsen. Op In Your Own Sweet Time (IYOST) lijkt de band deels terug te komen op de gezworen eed en persen ze tegen beter weten in weer wat wilde haren door hun schedels heen, zonder zichzelf volkomen voor schut te zetten.
We hebben het hier over schijnbaar geforceerd plezier waarvan de band dondersgoed weet dat het niet meer volledig bij ze past. Een rijke geschiedenis van flink wat uitglijders beïnvloedt de verwachtingen toch behoorlijk dit keer. Tja, de hitjes van IYOST worden smeuïg dichtgesmeerd met toetsen (Stand Up Tragedy, The Next Time We Wed) dus dat het kán wordt zeker bewezen. The Fratellis laten zich vrijblijvend bungelen tussen zoete bluespopliedjes (Starcrossed Losers, Sugartown) om even later blaffend hard de driedubbel bewerkte gitaren te laten vliegen op het maffe Advaita Shuffle en het ijzersterke I’ve Been Blind. Het golft wat op en neer, maar de Schotten blijven pop-infused-bluesschema’s door je strot rammen totdat ze tachtig zijn. Het verschil met Eyes Wide, Tongue Tied is dat het dit keer allemaal iets wilder en ongeremder mag.
Ondanks een plaat die op papier weggezet kan worden als een wanhopige poging tot terugkeer naar de zeven vette jaren kan IYOST in werkelijkheid niet teleurstellen. Door de gladde afwerking klinkt de band bijzonder bij de tijd maar zijn de tien nummers bijzonder trouw aan hun stijl, die – met alle goede en minder goede releases – ondertussen tot ver reikt. Laughing Gas is halverwege een weinig verhullende reality check die laat zien dat we de good times ook niet meer hoeven te forceren, wat de sassy, brommende swagger van I Guess.. I Suppose even later op een rare manier weer verantwoordt. Om maar te zwijgen van de lady-lofzang Indestructable, die van allen nog het meest de powerparade-bluesrock van Costello Music oproept.
IYOST klinkt op het eerste gehoor alsof de inzet een top-10 hit was, maar – naast het feit dat dat waarschijnlijk niet gaat lukken – hoe langer je luistert, hoe meer het duidelijk wordt hoe comfortabel The Fratellis nu in hun vel zitten en dat met gepaste levenslust laten zien. Er staan drie sterren bovenaan dit artikel, maar tel daar in je hoofd maar een halve bij op. (★★★☆☆)
Luister van In Your Own Sweet Time:
- Starcrossed Losers
- Sugartown
- I’ve Been Blind
- Indestructable
