REVIEW: You, Me and Everyone We Know – Something Heavy (★★★★★)

Share on facebook
Share on twitter
Share on reddit
Share on email

Door: Jaap Smit

You, Me and Everyone We Know geldt in 2021 nog steeds als een buitencategorie-band als het gaat om verdomd scherpe teksten en onnavolgbare zelfreflectie. Met Something Heavy kent de groep een weergaloze terugkeer. 

Dat You, Me and Everyone We Know ooit een vervolg op Some Things Don’t Wash Out (2010) zou uitbrengen, was nooit een zekerheid. Na de release van de EP Dogged in 2015 was de band verre van stabiel en dreef zanger Benjamin Liebsch keer op keer de groep naar de rand van de afgrond. Stilletjes ging YMAEWK uit elkaar en Liebsch – geplaagd door psychische problemen en verslavingen – belandde achter de receptie van een sportschool. De muziekloze tijd werd benut om weer de baas over zijn eigen brein te worden en na vijf jaar begon de band zich weer te roeren. De losse singles (Still) Basically A God en F.I.N.E. waren het bewijs dat Liebsch’ scherpe pen nog springlevend was en een grote release was niet meer te vermijden. Met Something Heavy – het officiële tweede album van de band – laat de band een onvermijdelijke groei zien maar met het grootste plezier mogelijk. Met I Don’t Care, I’m Enough Now stroopt de band al provocerend de mouwen op door rockopera-achtige trekjes te vertonen, maar is te nuchter om zich mee te laten slepen in overdreven theater. De reflecties op jarenlange oorlog in je kop zijn niet aan te slepen en zorgen voor heerlijke vondsten als “I wouldn’t recommend this path, but I’m thriving in its aftermath”. Op single Better Than I Ever Was neemt de punk-kant van de band weer over, om op draggedacrossconcrete de gitaarchaos te verwelkomen. De band hamert op imperfectie, zowel in tekst als uitvoering. Een valse toon hier en daar en ruw stemwerk drukken een ferm authenticiteits-stempel op Something Heavy, een kwaliteit waarmee de band zich jaren geleden al de kijker in speelde. In de kleine tekst-details neemt de band zichzelf op de hak door te verwijzen naar eerdere tracks op dit album – en eerdere releases. Ram Dass Dick Pics lijkt op Something Heavy de centrale track, waarmee de band duidelijk een rustigere koers vaart om de tekst (over persoonlijke ontwikkelingen en worstelingen) de ruimte te geven, maar geeft er ook een uitbundige maar beheerste poprock-zwaai aan. De Twitch-streams waarin Liebsch zijn teksten toelichtte waren geen overbodige luxe, want Something Heavy is van kop tot staart gevuld met tekstvindingen en lyriek die je tegenwoordig niet snel tegenkomt. Zowel relatable onderwerpen als diep-persoonlijke biechten vinden op Something Heavy hun plekje en krijgen stuk voor stuk een podium dat wordt versierd met compromisloze poppunk die vanuit de tenen van Liebsch komen. Ik had makkelijk een pagina-tellend essay over dit album kunnen pennen, maar ik houd het hierbij: laat deze parel van een plaat niet aan je voorbij gaan. Punt.

Luister van Something Heavy:

  • Better Than I Ever Was
  • (Still) Basically A God
  • Ram Dass Dick Pics
  • Something Heavy

Of lees dit