REVIEW: The Feeling – Boy Cried Wolf

Share on facebook
Share on twitter
Share on reddit
Share on email

968830_10151808424283825_1321001015_n

Een ongeschreven regel in het maken van een tracklist voor je album is dat het laatste nummer wat rustiger is. Een ruige track geeft niet het gevoel dat het album ‘af’ is, om een of andere manier. Britse band The Feeling heeft zich in het schrijfproces van Boy Cried Wolf zich vooral gefocust op die eindtrack, zo lijkt het.

Het vierde album van de Britten start gezellig op, de nummers Blue Murder, Rescue en Fall Like Rain weten een goede snaar te raken, maar over het algemeen ontbreekt het aan de plaat een beetje aan peper in haar achterste. Opbouwtjes naar climaxen stellen negen van de tien keer zwaar teleur. De oude veteranen die met hits als Fill My Little World en Sewn zelfs nog succes in ons land hadden lijken op Boy Cried Wolf niet de goede balans te vinden. Na een stuk of vijf nummers start iedere track in met het gevoel dat het dat concluderende, timide eindakkoord is. Daarbij is veel materiaal bijna identiek. Het bijna overmatige gebruik van piano in de nummers zou je bijna laten vergeten dat er twee gitaristen in The Feeling meespelen.

Maar even eerlijk, de stem van zanger Dan Gillespie past prima bij de wat rustigere songs, maar op de track Anchor laat hij zien dat z’n stem het ruigere materiaal wel aankan. Dus als The Feeling een volledige plaat wil maken die een bescheiden bpm aanhoudt moet dat kunnen. In Theorie. De tweede helft van het album is gewoon heel saai. Het leuke en swingende Feel My Little World van zeven jaar terug is helemaal weggezakt, en heeft plaatsgemaakt voor een band die niet precies weet waarmee ze dit keer moesten komen. Interlude Hides In Your Heart klinkt nog hartstikke aardig, maar tegen de achtergrond van de plaat kan het geen vuist maken. Veel pianosolo’s en trage ritmes zorgen ervoor dat The Feeling’s nieuwe niet weet te overtuigen. En wanneer de track Empty Restaurant het saaie probeert te doorbreken met wat creatieve elementjes, overdrijven ze het totdat het een als een rommeltje klinkt.

The Feeling levert een makkelijk album af dat weinig pit heeft en te snel afbouwt naar het einde. Wanneer het op één na laatste nummer When I Look Above instart, waan je je in een zondagse kerkdienst, wat het zuivere en brave imago van de band nog een even benadrukt. De durf en het gevoel voor avontuur zijn nauwelijks te bekennen, maar de indruk wordt ook niet gewekt dat de band daar ook maar even naar op zoek is geweest.

Luister van Boy Cried Wolf:

  • Blue Murder
  • Rescue
  • Fall Like Rain
  • You’ll See

Abonneer je op de LLUID Spotify Playlist om direct te luisteren!

Of lees dit

CONCERT: Beartooth in 013

Of het nou een enorm Jera On Air-podium is of het Tilburgse 013, Beartooth geeft alles wat ze